നീയാകെ മാറിപ്പോയിരിക്കുന്നു.
മുമ്പൊന്നും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത
തെന്നിയ നോട്ടം
വാക്കേറ്റം
നടപ്പില്,പിടയുന്ന-
ഉറക്കപ്പിച്ചുകള്
കാലടിപ്പാടുകള്ക്കിടയില്
അളന്നുനീറുന്ന
മനസ്സൊരുക്കം!
അകത്തേക്കുള്ള വഴിയില്
പകച്ച കണ്ണുകള്
പുറത്തേക്കു-
വലിച്ചെറിയപ്പെടുന്ന ഓര്മ്മ
കരുതലുകളില്ലാത്ത മുറികള്
പ്രാണനില്ലാത്ത ഇടനാഴികള്
തീന് മേശയില്
തലച്ചോറും
കത്തിയും,മുള്ളും...
ഉറക്കത്തില്
ചില യാത്രകള്
ഓടിയോടി,
കിതച്ചുകിതച്ച്
ഇത്തിരിനേരം പോലും
പിന്നിടാതെ!
പുറത്ത്,
ചില പിറുപിറുക്കലുകള്
നിലവിളിയില്ലാത്ത
അപകടമരണങ്ങള്
അടര്ന്നുവീഴുന്ന ആകാശം
നീയാകെ മാറിപ്പോയിരിക്കുന്നു,
ഒരു കാലത്തിലുമോര്ക്കാനാവാതെ...
സമ്മതിച്ചിരിക്കുന്നു ഇങ്ങനെ അളന്നു നീറുന്ന മനസ്സൊരുക്കമുള്ള കവിത എഴുതുന്നതിന്.ക്ഷമിക്കണം ഞാനിപ്പോഴാണ് വായിക്കുന്നത്.