ഓർത്തിരിക്കുന്നത്
നിന്നെക്കുറിച്ചാണെന്നറിഞ്ഞിട്ടല്ല
നിന്റെ കണ്ണുകൾ ഇടയ്ക്കിടെ
എന്നോടൊപ്പം
ഇരിക്കാനെത്തുന്നത്

ഞാനല്ല
മറ്റാരാണെങ്കിലും
നിന്റെ കണ്ണുകൾക്ക്
ഇതേ ചെയ്യാനാവൂ
എതിർദിശയിലേക്ക്
തെറിച്ച് വീണുകൊണ്ടിരിക്കുക

എത്ര നേരമായ്
ഈ കാത്തിരിപ്പ്….

അടുത്ത വിളി
എന്റെ പേരാവരുതേ…
ഓർത്തെടുക്കാനുണ്ടിനിയും
നിന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്ന്

ഇപ്പോൾ
നിന്റെ വീട് കാണാം
ജലത്താൽ ചുറ്റപ്പെട്ട വീട്
ചോർന്നുനനഞ്ഞ മുറികൾ
തെന്നിവീഴുന്ന കാലൊച്ചകൾ

കരയുകയാണോ നീ
അമർത്തിപ്പിടിക്കുകയാണോ നീ
നമുക്കൊന്ന് നടക്കാൻ പോകാം
കാറ്റും വെളിച്ചവും കൊള്ളാം

നിനക്കറിയില്ലെ
അവിടെ
ആ വരാന്തയിൽ
എത്രനേരം നാം
മുഖാമുഖം കാത്തിരുന്നതാണ്…

അടുത്തപേര്
അവളുടേതായിരുന്നു

കണ്ണുകൾ
യാത്രപോലും പറയാതെ
അകത്തേക്ക് കയറിപോയി