തലകുനിച്ച്നിന്ന മരം ചൂണ്ടി
നിനക്കൊന്നും തോന്നുന്നില്ലേയെന്ന്‌
ചോദിച്ച കൂട്ടുകാരന്‌

പലജന്മങ്ങളിലേക്കിഴയുന്ന വേരുകള്‍
ആഴത്തിലുമാഴത്തില്‍
വീട് പണിയുന്നുണ്ടാവണം

ആശംസകൾ
ഇഷ്ടപ്പെട്ടും

പച്ചത്തലമുടിയഴിച്ചിട്ട് വെയില്‍ കായുന്നു മരങ്ങളെന്ന് സര്‍ജു എഴുതിയതോര്‍മ്മപ്പെടുത്തി
ഈ “പച്ച” കവിത.
‘ആര്‍ക്കും വേണ്ട എന്നെ‘ യെന്ന് സങ്കടപ്പെട്ടു നിലക്കുന്ന ഗാഫ് മരങ്ങള്‍ക്കാവാം ഈ കവിതാസമര്‍പ്പണം.
അതുകൊണ്ടല്ലേ ഒരു ‘മര‘മനുഷ്യനു തന്നെ കവിത സമര്‍പ്പിക്കാന്‍ നിനക്കു തോന്നിയത്.

"തീര്‍ച്ചയായും മരം നമ്മെ കാണുന്നുണ്ട്‌"

ഒരു പക്ഷെ ഭീതിയോടെയാവം, ഒരു മഴുക്കൈ എപ്പോഴാണ് നീളുക എന്ന ഭീതിയോടെ.

പ്രിയപ്പെട്ട എന്റെ ഈ മരത്തിന്‌ പച്ച പച്ച എന്ന്‌ ഞാന്‍ നിങ്ങളില്‍ തടഞ്ഞു വീണു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു

ഓരോ വിരലും കൊത്തിയെടുത്ത്മേഘങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ ആരോ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്നുണ്ട്‌പച്ച പച്ച എന്ന്‌പക്ഷികള്‍ ചിറകടിക്കും
നല്ല മരം