മഷി തീരുമ്പോ പറയണേ.. പുതിയത് കൊടുത്തു വിടാം...!
ആശംസകള്‍...

എപ്പോഴും കൂടെ
ജനനം മുതം മരണം വരെ,
പിടി വിടാതെ.
എത്രമാത്രം സ്നേഹമാണ്
മരണത്തിന് ജീവിതത്തിനോട്.

ഹൃദയത്തില്‍, ഒരു ആണിപ്പാടു മതി, ചോരയൊഴുക്കി മുങ്ങിച്ചാവാന്‍.

അരുത്,
മരണശേഷം എന്നെ
കീറി മുറിക്കരുത്.

എന്റെ ഹൃദയത്തിലൊളിപ്പിച്ച
പ്രണയ മുഖങ്ങള്‍
നിന്നെ വേദനിപ്പിച്ചെക്കാം.

എന്റെ കരളിലിന്നും
ചോരയിറ്റുന്ന നഷ്ടപ്രണയങ്ങള്‍
നിനക്കു സഹിക്കില്ല.

എന്റെ നാവില്‍
നിന്നോട് പറഞ്ഞ കള്ളങ്ങളുടെ
ബാക്കി കണ്ടേക്കാം.

എന്റെ കണ്ണിലെ
അരുതാത്ത കാഴ്ചകള്‍
നിന്റെ ഉറക്കം കെടുത്തിയേക്കാം

അരുത്, എന്റെ ശരീരം
കത്തിച്ചു കളയുക.
ചാരം പോലും ബാക്കി വെക്കാതെ.

അരുത്, കരയരുത്.

മരണത്തോട് അനുശോചനപ്പെട്ടവര്‍‌ക്കെല്ലാം സ്തുതി.
വായിച്ചു,മരണശേഷം ഇത്രയൊക്കെയേ സംഭവിക്കൂ എന്ന്...
ജീവിതം കൊണ്ട് ഇതിലേറെ കൊണ്ടാടിയ
ഒരാള്‍ക്ക്
മരണം ഒരാഘോഷം തന്നെയാണ്...

അതൊന്ന്,
നേരിട്ട് കാണാനാവില്ലല്ലോ എന്ന സങ്കടം
ആത്മാവായും
ഒടിയായായും
മറുതയായും
തെയ്യമായും
തെയ്യത്തെയ്യമായും...

ഞാന്‍ തന്നെയായും
വരും,
വരും..........

ഒറ്റ നിലവിളി കൊണ്ട്
ഓടിപ്പോകല്ലേ
എന്റെ വായനക്കാരെ........

മരണം പോലും രേഖപ്പെടുത്താത്ത ജീവിതങളേ...
നിങള്‍ക്ക്‌ മാപ്പ്‌

ഒടുങ്ങാത്ത ആയിരം കാമനകളെ നെഞ്ചോടു ചേർക്കുമ്പോൾ മരണവും കൂട്ടിരിക്കുന്നു.

ഒരു മുറിയുടെ നിശ്ശബ്ദതയാവും
ചിലപ്പോള്‍....
മരണത്തിന്റെ അടയാളം
മരണശേഷം
കീറിമുറിച്ച്‌ നോക്കൂ

ശരിയാണ്‌. ജീവിച്ചിരിക്കെ തന്നെ ചിലപ്പോള്‍ നമ്മള്‍ മരിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുകയാണല്ലൊ.