വൈകുന്നേരമായാല്‍ മടങ്ങിപ്പോക്കിന്റെ മണം തുടങ്ങും... കാറ്റില്‍ ഉണങ്ങിയ വെയിലും പക്ഷിച്ചിറകും മണക്കും നേരം പോയല്ലോയെന്ന പതിവോര്‍മ്മ പലവഴിയിലൂടെ തൊട്ടുമുമ്പില്‍ വന്നു നില്ക്കും.
ഏതുനേരത്ത് പുറപ്പെട്ടാലും എങ്ങോട്ടു പോയാലും വൈകുന്നേരം വന്ന് പിടിച്ചു നിര്‍ത്തും മണം നിവര്‍ത്തും. മൂക്ക് പൊത്തി ശ്വാസം മുട്ടി പിടഞ്ഞാലും വഴിയില്‍ നിന്നു മാറില്ലീ, നേരം.
ഇരുട്ടാകുന്നുവല്ലോയെന്ന് നടന്നെത്തിയ ദൂരം വരെ പക്ഷി,തിരഞ്ഞു വരും തിരിച്ചു നടക്കാനുള്ള വഴി പറഞ്ഞു തരും...
ഇരുട്ടിലേക്കങ്ങിനെ മടങ്ങും നേരങ്ങളില്‍ വഴി തെളിച്ചിരിപ്പുണ്ടാവും ഓരമരങ്ങളില്‍ കണ്ണ് കത്തിച്ചും ഓര്‍ത്തോര്‍ത്ത് മൂളിയും മൂങ്ങകളുറങ്ങാതെ.
വൈകുന്നേരം