ഞങ്ങളുടെ ബാല്‍‌ക്കണി പടിഞ്ഞാട്ട് തൊട്ടടുത്ത കെട്ടിടത്തില്‍ മുഖം പൊത്തി ഒളിഞ്ഞ നില്പ് ആരെല്ലാം വന്നാലും പോയാലും ഞാനാരുമല്ലല്ലൊ എന്ന് കാണട്ടേയെന്ന് എത്തിനോക്കുമ്പോള്‍ താഴേക്ക് ചാടട്ടേയെന്ന്
വെയിലിനെ തൊട്ട് കൈപൊള്ളിച്ച് ആകാശത്തെ കല്ലെറിഞ്ഞ് കാര്‍‌ക്കിച്ച് തുപ്പി സിഗരറ്റ് കത്തിച്ച് പുകയൂതി അകത്തേക്ക് നോക്കി മുറുമുറുത്ത്
പിണങ്ങി നിന്നുമടുക്കുമ്പോള്‍ തല താഴ്ത്തി താഴ്ത്തി താഴേക്കിറങ്ങും മണ്ണ് തൊടും കുട്ടികളോടൊപ്പം കളിക്കാന്‍ കൂടും ആരും കൂട്ടില്ല
പാതിയുണങ്ങിയ മുരിങ്ങയില്‍ കയറി കൊമ്പോടിഞ്ഞ് വീഴും വളരുന്നതെങ്ങിനെയെന്നറിയാത്ത തെങ്ങിന്‍‌തൈയോട് വലുതായി വലുതായി നാലാം നിലയിലേക്ക് കൂടെ വരാമോയെന്ന് ചോദിക്കും നടുമുറ്റമെന്ന് പച്ചച്ച തുളസിക്ക് തിരി വെക്കും
ഇരുട്ടത്ത് പതുങ്ങി വന്ന് അടച്ചുവെച്ച ചോറും തിന്ന് ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്നാലും മിണ്ടാതനങ്ങാതെ അരികത്തെത്തും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കരയും
ഓര്‍മ്മ വന്നതൊക്കെ ഇരുട്ടത്ത് കിടക്കുകയാണ് |
''ആരെല്ലാം വന്നാലും പോയാലും
ഞാനാരുമല്ലല്ലൊ എന്ന് ഒറ്റക്കുള്ള കരച്ചിലാണ്''