കൂട്ടത്തില് കൂട്ടാത്ത സങ്കടത്തില് കൂക്ക് ഒന്നും മിണ്ടാതാവും കാണാതാവും.
വാക്കുകളോട് കയര്ത്ത് അലഞ്ഞുതിരിയും. കുട്ടികളോടൊപ്പം ഒളിച്ചുകളിക്കും തൊട്ടിയില് കയറി കിണറ്റിലേക്ക് ചാടും ബസ്സുകള്ക്കൊപ്പം ഓടി നഗരത്തിലെത്തും ടിക്കറ്റെടുക്കാത്തതിന് സിനിമാതിയേറ്ററില് നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെടും ജാഥയില് തള്ളിക്കയറി അടിയും ചവിട്ടും കൊള്ളും. പാതിരയായാല് പ്രേതങ്ങളുടെ തോളത്തിരുന്ന് എല്ലാ വീടുകളേയും പേടിപ്പിക്കും.
വെളുക്കുന്നതിനും മുന്പെ കടവത്ത് തോണിക്കാരനാവും. തെങ്ങിന്റെ മണ്ടയില് കയറിയിരിക്കും തേങ്ങയിടും കള്ള് കട്ടുകുടിക്കും തല പെരുത്ത് വാക്കായവാക്കിനെയെല്ലാം കൂക്കിവിളിക്കും.
കവിത നന്ന് എങ്കിലും ഈ ഒരേ സ്റ്റൈല് മടുപ്പിക്കില്ലെ?? ഓടിപ്പോകും, പരാതിപറയും, ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചു കൊടുക്കും, കാണാതാവും എന്നിങ്ങനെയുള്ള ഒരേ വാക്യ ഘടന നസീര്ക്കയുടെ പല കവിതകളിലായി ആവര്ത്തിക്കുന്നു
വാക്കുചെയ്യുന്നതെന്തും ചെയ്തിട്ടും കൂക്കിനോട് ഒരു വിവേചനമാണ്.
ആംസ് ആന്ഡ് ദ് മാനില് വേലക്കാരനെ ഉറക്കെ വിളിക്കുന്ന ഭര്ത്താവിനെ പുതിയ സാമൂഹ്യമര്യാദകളുടെ വക്താവായ ഭാര്യ ശാസിക്കുന്നുണ്ട്. ഉച്ചത്തില് വിളിക്കുന്നത് വിവരംകെട്ടവരേ ചെയ്യൂ വിവരമുള്ളവര് വേലക്കാരനെ വിളിക്കാന് ബെല് ഉപയോഗിക്കും എന്ന്.
ഒരുതരം പ്രോലറ്റേറിയന് സംസ്കാരത്തിന്റെ ആഘോഷഭാവങ്ങളിലാന്നായിരുന്നു കൂക്ക്. അത് പാട്ടിലും നൃത്തത്തിലും മാംഗല്യത്തിലും തുള്ളിയുറയലിലും മുതല് കള്ളുചെത്തിലും കുടികഴിഞ്ഞുള്ള ആഘോഷത്തിലും വരെ രൂപ ഭേദങ്ങളെടുത്തു. തൊഴിലാളിയുടെ അന്തര്ദേശീയ ഭാഷയിലെ ആദ്യത്തെയും അവസാനത്തെയും വ്യഞ്ജനം അതായിരുന്നു.
കു ....കു ...കൂയ്....മാഷേ കവിതയെ കൂകിയത് അല്ല ....ഞങ്ങള്ടെ നാട്ടുവഴികളില് കൂടി പോകുമ്പൊള് കയര് പിരിക്കുന്ന പെണ്ണുങ്ങള്ടെ കൂക്കല് ഒന്നു കൂകി നോക്കിയതാ ....ആദ്യമായ് ഇവിടെ എത്തിപെടുന്ന പാവത്താന് മാര് കൂകല് കെട്ട് തിരിഞ്ഞും നോക്കും ....എന്തിനാ എന്നെ കൂകിയത് എന്ന മട്ടില് ..... ഈ കൂക്കിന്റെ ഒരു കാര്യമേ ....കൂകലിനു .ഒരു നീട്ടി കൂവല് എന്റെ വക ...കൂ ....കൂ ...കൂയ് .....
പുറത്താക്കപ്പെട്ടവരുടെ വാക്കെന്ന് വിളിക്കാമോ കൂക്കിനെ?