ഡയറിയില്‍ നിന്ന് പറിഞ്ഞുപോയ ഒരാഴ്ച

iniyum aazchakal parakkatte

ഒരുങ്ങിയിറങ്ങുമ്പോള്‍
തെക്കൂന്നും വടക്കൂന്നും
പുളിമരം കല്ലെറിയുന്നു
അതുകണ്ട മൂവാണ്ടന്‍‌മാവ്
കല്ലെറിയുന്നു
വരിക്കപ്ലാവും ചാമ്പയും
കറിവേപ്പും കാഞ്ഞിരവും
കൊന്നയും മുരുക്കും കല്ലെറിയുന്നു.

സ്മാരകം പോലെ എല്ലാം ..വായിക്കപ്പെടേണ്ട, വീണ്ടും വീണ്ടും വായിപ്പിക്കുന്ന കവിത.

ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു ഇതും..

എത്ര പെട്ടെന്നാണ്
നമ്മുടെ നിഴല്‍
കമഴ്ന്നടിച്ചു വീഴുന്നത്

very good,Strange,poetic and something more...

very good,Strange,poetic and something more...

nannayi naseer.

ഫെബ്രുവരി 8(ലത് നിന്റെ സമയം)

ഫെബ്രുവരി 25
കാക്കനാടന്‍ കുരീപ്പുഴ ബെന്യാമിന്‍ പി സുരേന്ദ്രന്‍ ദേവസേന
രാം മോഹന്‍ പിന്നെ
കുഴൂര്‍ വിത്സണ്‍ എന്നിങ്ങനെ ഒരാള്‍ ഒരാള്‍ ഒരാള്‍ വിളിച്ച് കൂവുന്നത് അയാള്‍ ഒന്നുകില്...

അല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ

കാടേ എനിക്ക് ഇന്ന് കൂടി ഒന്ന് മരിക്കണം പ്ലീസ്. ഉമ്മ. നിനക്കും ലോകത്തിനും. അതിന് ഒരു കാരണമുണ്ട്. ഇന്ന് എന്റെ എന്റെ എന്റെ എന്റെ മാത്രം പിറന്നാളാണ്

കൂകിപ്പായുന്ന വണ്ടിയിലിരുന്ന്
നീ എന്നെയോര്‍ക്കും
ഞാന്‍ നിന്നെയും
പിന്നെയെപ്പോഴോ
ആ ഓര്‍മ്മകള്‍ നമ്മളാകും
അപ്പോഴേക്കും വണ്ടി ഒരുപാട്
ദൂരങ്ങള്‍ താണ്ടിയിട്ടുണ്ടാവും.........

നമ്മുടെ ശവങ്ങള്‍
ഉണര്‍ന്നെഴുന്നേല്‍ക്കുന്നു
തിടുക്കത്തില്‍ പല്ല് തേക്കുന്നു
കുളിക്കുന്നു......

കവിത ഇഷ്ടമായി...

ചുവരില്‍
മരിച്ചവരുടെ ചിത്രങ്ങള്‍
കലണ്ടര്‍
ദൈവം
ഘടികാരം.
ചുവര്‍ വിട്ടിറങ്ങുന്നില്ല,ഒന്നും-
പുറത്തേക്ക് പോകുന്നില്ല

അടഞ്ഞവാതിലിനുള്ളില്‍ എന്തിനോ വേണ്ടിയുള്ള ഒരു ജീവിതം.....!!!

നന്നായിരിക്കുന്നു നസീര്‍ക്കാ...!!

ആശംസകള്‍..!

നല്ല കവിത കിടിലൻ

നന്നായി

കവിത നന്നായിട്ടുണ്ട് ..മുഴുവനും വായിച്ചുതീരുമ്പോഴേക്കും തുടക്കം മറന്നുപോകുന്നു ..ഒത്തിരി നീണ്ടു പോയതുപോലെ എനിക്കുതോന്നി..ക്ഷമിക്കുക ...സോനയാണ്‌ ലിങ്ക്‌ തന്നത് .ആശംസകള്‍ !

നല്ല കവിത ....

വീണ്ടും വായിപ്പിക്കുന്ന കവിത

ഈ ചിന്തകള്‍ (ഞാന്‍ അങ്ങിനെയേ വിളിക്കൂ)അപ്പോ ഇത് കവിതയല്ലേ എന്നു ചോദിച്ചേക്കാം!പക്ഷെ ഈ എഴുതിവെച്ചിരിക്കുന്നതെന്താണ്!വായിച്ച് കമേന്റിയവര്‍ എല്ലാവരും എഴുതുന്നു;നന്നായിരിക്കുന്നെന്ന്!സത്യത്തില്‍ ഞാന്‍ മനസിലാക്കുന്നത് അവര്‍ക്കാര്‍ക്കും ഇതൊന്നും മനസിലായിട്ടില്ല!പിന്നെ ഇത്തരം മനസിലാവാത്ത ചിന്തകള്‍ വായിച്ച് അര്‍ത്ഥം ഗണിക്കാന്‍ ഈ പ്രവാസലോകത്ത് അര്‍ക്കും സമയവുമില്ല അപ്പൊ പിന്നെ നല്ലത്,നന്നായി എന്നു പറയുന്നതാണ്!അല്ലാ ഈ ഭ്രാന്തമായ ചിന്തകള്‍ തന്നെയല്ലേ കവിത.ചിലപ്പോള്‍ ആയേക്കാം.അല്ല തീര്‍ച്ചയായും അതെ.

കുറച്ചുകാലത്തിനു ശേഷം നീ വീണ്ടും നന്നായി എഴുതി...പരീക്ഷണങ്ങള്‍ നടക്കട്ടെ.

കര്‍ത്താവേ...
കവിത വായിച്ചു മത്തായി ഇതാ വരുന്നേ.....ന്നേ.........ന്നേ......ന്നേ.......ന്നേ......ന്നേ.....
വായിച്ചിട്ട് കോരി തരിച്ചു പണ്ടാരമടങ്ങി.
എന്നാ കവിതയാ. ഹോ.... this is too much..

സോനാ മാഷെ, മേലാല്‍ മേലാല് ഇത്തരം കവിതകള്‍ക്ക് ചൂണ്ടു പലകയിടാന്‍ മറക്കരുത്.

കമന്റ്‌ സീരിയസ് ആയി എഴുതണമെന്നു ഉണ്ട്...
Excitementil എന്റെ ഉള്ളിലെ കൂതറ മേല്‍കൈ നേടികഴിഞ്ഞു.

മരിച്ചവരുടെ ആം‌ബുലന്‍‌സാണ്
നമ്മള്‍
ചുമന്നുകൊണ്ടു പോകുന്നത്
ഒരേ ഭാരം ചുമക്കുന്ന
ഉറ്റശത്രുക്കള്‍
ശവങ്ങളോട് മാത്രം സംസാരിക്കുന്ന
രണ്ടര്‍‌ത്ഥങ്ങള്‍.
--

‘ഭീകര’മായ കവിത!
(എനിക്കങ്ങനെയാ പറയാന്‍ തോന്നുന്നത്)
എന്നെ ഉറക്കത്തില്‍നിന്ന് ഞെട്ടിയുണര്‍ത്തുമോ ഈ ‘ചിന്ത’കള്‍?

പക്ഷിച്ചിറകുകള്‍ കട്ടപിടിച്ച മരക്കൊമ്പില്‍, വെയിലിന്റെ പാട്ട്‌ കേള്‍ക്കാം.
കരിക്കട്ടയെഴുതിയ ചുമര്‍ വാതില്‍ മഴയ്ക്കും മഞ്ഞിനും വെയിലിനുമായി തുറന്നുതന്നെയിടാം.
തര്‍ക്കിച്ചു തര്‍ക്കിച്ച്‌, ബസ്സിന്‌ നീളം കൂടണ്ടാ; ബോഗികള്‍ രണ്ടിടത്തേയ്ക്ക്‌ കൂവണ്ടാ. അല്ലെങ്കില്‍ത്തന്നെ, ഒരു കാറ്റില്‍ കമഴ്ന്നടിച്ചുവീഴുന്ന നിഴലുകളെന്തിനാണ്‌ തര്‍ക്കിക്കുന്നത്‌..

naseerka u r again........